Arthur Lubbers

Hoe digitale producten ook weer tot drukwerk leiden; er ligt in de kiosken een magazine met de leukste 500 Apps. Blijkbaar leent een tijdschrift zich toch beter voor zo’n overzicht dan de iPhone zelf, waarmee maar weer duidelijk is dat de bladerfunctie toch het best toch zijn recht komt in een gedrukt magazine.

Niet alle ingenieuze bindwijzen van boeken zijn nieuw. In de 16^e eeuw is al een gebonden boek gemaakt dat op zes verschillende manieren geopend en gelezen kon worden. Voor deze zogenoemde six fold dos-a-dos bindwijze zijn meerdere ijzeren sluitingen aan het omslag bevestigd die kunnen worden geopend of gesloten waardoor steeds een ander boek kan worden geopend. Het religieuze boek is gedrukt in Duitsland en nu te zien in de Nationale Bibliotheek van Zweden.
Bron: thisiscolossal.com
met dank aan tweet @GRIDgroningen. GR-ID is een museum voor het realiseren van GRafische IDeeën.

Het klinkt niet zo spannend; plaatproductie, maar als je dit filmpje van Agfa ziet is het toch wel indrukwekkend. Het hightech productieproces van het winnen van bauxiet voor de aluminium plaat, het nauwkeurig vormen van de 4 mm dikke platen en het aanbrengen van de gevoelige bovenlaag neemt een half jaar in beslag. Pas dan kan de offsetplaat naar de drukkerij om belicht te worden en in de pers te worden gehangen. En of er hoogwaardige drukkwaliteit uit de pers rolt, hangt nog van tal van andere factoren af. Maar een goede plaat is een absolute vereiste voor een goede drukkwaliteit. Overigens wordt aluminium gebruikt vanwege de flexibiliteit en kracht (sterkte) van het materiaal, waardoor een offsetplaat tot wel een miljoen druks op de pers aankan.

Kleinere oplagen, maar tegelijkertijd meer inkomsten uit gedrukte magazines. Het klinkt tegenstrijdig maar het is wel wat er in de VS gebeurt. Volgens US Postal is het volume aan periodieken in februari zelfs met meer dan 12% gedaald ten opzichte van het jaar daarvoor (waarschijnlijk mede door hogere tarieven). Periodicals mail –de grootste verspreider van tijdschriften en kranten in de VS – meldt al jaren een terugloop in volume van 4 tot 5%; in januari was de daling 7,3% en in februari zelfs 12,7%. Maar Kantar Media meldt tegelijkertijd dat de advertentie-inkomsten uit magazines zijn gegroeid met 1,8% in 2013. Magazines zouden zelfs marktaandeel winnen ten opzichte van tv, radio en kranten. Ook inkomsten uit online advertenties bij de uitgevers nemen overigens toe (15,7%).

Hoe kan het dat mediabedrijven het dan goed doen? Volgens deadtreeedition komt dit doordat de meeste uitgevers inmiddels een juiste mediamix hebben gevonden waarbij naast online, print een vaste plaats heeft veroverd. Lezers hebben door het ‘woud aan content op internet’ behoefte aan echt betrouwbare informatie en associëren een gedrukt magazine nog altijd met ‘objectief’ en ‘betrouwbaar’. Print blijft dus in de mediamix, maar de volumes dalen. Niet alleen vanwege kosten, maar ook omdat het magazine niet meer perse op de massa is gericht; adverteerders richten zich in print met hun advertenties meer en meer op specifieke doelgroepen, om daar meer engagement en (imago-)bevestiging van een merk (betrouwbaarheid) te bewerkstelligen.
(Met dank aan tweet @RobStokmans)

Het idee dat een 3D-printer alleen kleine objecten kan printen, klopt niet. Ja, de eerste 3D-printers op de markt zijn inderdaad klein, maar voor grotere formaten objecten komen ook steeds meer oplossingen. Eerder berichtten wij al over de ‘wandelende’ 3D-printer die grote objecten kan beprinten, en er komen ook steeds meer grote 3D-printers. Wat te denken van deze D-Shape die objecten tot 1,80 meter in omvang kan printer. De mega-3D-printer maakt werkt volgens de SLA  (stereolithography)-techniek. Het proces verschilt niet wezenlijk van wat een inkjet printer met een vel papier doet. Laag voor laag (5-10 mm) een bindmiddel met zandsteen wordt aangebracht. Voor het bouwen van een groot object met de D-Shape is dus wel enig geduld vereist.
Bron: 3Dprintboard.com

Mooi voorbeeld van marktverbreding; het bedrijf Impress in Woerden is bekend als mail- en documentverwerkend bedrijf dat transactioneel drukwerk en direct mail produceert voor grote kalnten als Rabobank, ING, Achmea en Menzis. Als uitbreiding hierop gaat het bedrijf met Smart Printing een stap verder. SmartPrinting is een nieuwe vorm van outsourcing waarbij het printen en posten van documenten wordt overgenomen van een bedrijf.
De werknemers kunnen vanaf hun (flexibele) werkplek gewoon printopdrachten blijven geven, maar het fysieke printen en ter post aanbieden gebeurt dan niet op printers of een repro binnen het eigen bedrijf, maar in Woerden. Impress zorgt ervoor dat alle documenten binnen 24 of 72 uur geprint en verstuurd worden  in C4 of C5 formaat. Voordeel voor bedrijven die gebruik hiervan maken zou zijn dat zij geen ‘dure’ processen, eigen postkamer en printerpark nodig hebben.

Studenten van de Purdue University (indiana) hebben een recyclebaar materiaal ontwikkeld voor 3D-printen, namelijk soja. Bij dit zogenoemde Filasoy vervangt soja als basisgrondstof de schadelijke (olie-gebaseerde) plastics. Het zou dezelfde eigenschappen hebben als bijvoorbeeld bioplastics. De studenten deden mee aan de Student Soybean Innovation Contest, een initiatief van de lobby van soja-boeren in Amerika. De studenten die het soja-materiaal voor de 3D-printer hebben bedacht wonnen de eerste prijs waarmee zij $ 20.000 opstrijken.
Bron: Americanprinter.com

Lees ook:
3D-systems koopt solid ink-technologie Xerox
HP zet in op snel industrieel 3D printen

‘Er is geen digitaal verdienmodel dat kan tippen aan print’, zo twitterde Loek Radix, directeur van Media Groep Limburg (MGL). In een interview met het Limburgse maandblad Zuiderlucht doet de krantendirecteur alle online initiatieven van krantenuitgevers af als ‘gefröbel in de marge’. ‘Een goeie krant maken blijft het startpunt voor elke nieuwe ontwikkeling.’ Beetje tegenstrijdig is wel dat Radix ook toegeeft dat de papieren krant een ‘aflopend model’ is.
MGL hoopt snel te worden overgenomen door Concentra, dat onder meer uitgever is van de Belgische kranten Het Belang van Limburg, de Gazet van Antwerpen en de Belgische Metro. Nu behoort de krant nog aan het Britse Mecom.
Bron: dodebomen.nl

Lees ook: Mecom ziet omzet krantenadvertenties kelderen

Digitaal lezen veel gemakkelijker dan de gedrukte krant? Swipen gemakkelijk dan een bladzijde omslaan? Nou, daarop heeft Herscher iets gevonden. Bekijk het volgende filmpje maar eens… de uitvinding van de PageTurner op Brekend.nl

Wie zijn de papieren lezers en wie zijn de digitale lezers? Dat willen marketeers natuurlijk weten en dus is dit onderzoeksrapport Media:Tijd interessant. Hieruit is het profiel van de digitale (en papieren lezer) af te leiden.
De typische digitale lezer is dus een man van 45 jaar die met zijn gezin in de grote stad woont. Ten opzichte van de papieren lezer is de digitale lezer namelijk:

• vaker een man
• jong: de gemiddelde leeftijd van de digitale lezer is 45 jaar; de papieren lezer is gemiddeld 53 jaar oud
• hoger opgeleid; het gemiddelde opleidingsniveau van de digitale lezer is HAVO; de papieren lezer heeft gemiddeld MBO-niveau
• komt vaker uit een van de drie grote steden (waar relatief meer digitaal wordt gelezen)
• heeft vaker een gezin (binnen gezinnen wordt meer digitaal gelezen dan van papier; bij 1 of 2 persoonshuishoudens wint papier het van digitaal)

Bron: platformcontent.nl

Lees ook: Consument leest meer digitaal, minder van papier

Nu wordt nog vaak content een keer gepubliceerd (in bijvoorbeeld een tijdschrift) en daarna verdwijnt het in een bak. Waarom die content geen ‘tweede leven’ gunnen, zo dacht men bij Senefelder Misset. Hiervoor ontwikkelde het grafische bedrijf de Contentstripper; een online tool om content uit pdf’s te halen en die mediumneutraal te archiveren voor hergebruik via allerlei mediakanalen. Zelfs automatisch vertalen naar spraak is mogelijk.
Volgens Senefelder Misset is het mogelijk binnen 48 uur waardevolle print content terug te brengen naar mediumneutrale content. Dit content strippen gebeurt semi-automatisch; beeld en teksten worden in het digitale pdf-bestand automatisch herkend door het systeem. Vanwege de grote variatie in opmaak van tijdschriften bijvoorbeeld is nog wel een handmatige controle nodig.
Die mediumneutrale content wordt opgeslagen in een zogenoemd dashboard. Van daaruit kan de content vervolgens met een klik op de knop worden gedistribueerd naar allerlei mediakanalen, zoals MyJour, Google Play Kiosk, Artikel Gemist, maar ook apps, tablets en smartphones of digitale bladen.

Senfelder Misset zegt dat dit contentstrippen tegen relatief zeer lage kosten kan; een magazine van 64 pagina’s mediumneutraal archiveren zou 75 euro per uitgave kosten. Voor het ontsluiten via het dashboard betaalt de klant vervolgens een ‘maintenance fee’ van 59 euro per maand. Daarbij komen dan nog kosten voor het koppelen aan gewenste mediakanalen.
De Contentstripper is onlangs geïntroduceerd tijdens de Senefelder Misset Seminar 2014, waar honderden uitgevers op afkwamen om nieuwe toepassingen te ontdekken.

Bron: mediafacts.nl/Senefelder Misset

Ipex 2014 in Londen beleefde zaterdag zijn laatste dag. De gemiddelde graficus is, zoals bij elke vakbeurs tegenwoordig, teleurgesteld over de geringe bezoekersaantallen en de noviteiten die er te zien waren. Het blijft moeilijk te accepteren dat grote grafische vakbeurzen nooit meer zullen zijn wat ze ooit geweest zijn.
Ook op Ipex lieten alle grote, traditionele leveranciers (Heidelberg, ManRoland en KBA) de op een na grootste vakbeurs in Europa links liggen. Opvallend is dat Konica Minolta, leverancier van documentoplossingen, met een 1.200 vierkante meter stand de grootste standhouder was. En KM had ook het meest interessante nieuws voor de grafische industrie.
De KM-1 is er gedemonstreerd, een inkjet-machine die Konica Minolta samen met de Japanse persenbouwer Komori heeft ontwikkeld. Het robuuste persframe is van Komori, de inkjettechnologie (1200 x 1200 dpi) van KM. Deze hoogvolume full colour inkjetprinter draait met een snelheid van 3300 vellen per uur in het 50 x 70 cm-formaat, een segment dat in het verleden toch echt voorbehouden was aan offsetdruk. Daarmee krijgt offset er een geduchte concurrent bij waar het gaat om kleine oplagen drukwerk. Helaas duurt het nog tot volgend jaar voor de digitale pers overal leverbaar wordt. Maar duidelijk is dat de vooruitgang in de industrie niet van de gevestigde orde komt, maar van moderne bedrijven die wel kansen zien op de markt van communicatiemiddelenproductie.

Nog meer digitale persen-nieuws van Ipex:

• Huig Haverlag koopt op Ipex Fujifilm Jetpress
• Eerste trillium-order voor Xeikon