Rob van den Braak

Volgens een Duits onderzoek hebben wij als mens geen instinct om te beoordelen of de informatie die we via het web ontvangen correct is. Daarvoor krijgen we te weinig signalen. Dat zou verklaren waarom je alles via het web kunt verkopen en waarom gedrukte informatie nog steeds een groter waarheidsgehalte heeft dan wat we online lezen. Volgens een commentaar op dit onderzoek in Automatisering Gids van de Leidse hoogleraar Bas Haring is het onderzoek wat overdreven en kunnen we ons online redelijk redden. Dat dit onderzoek gesponsord werd door Kaspersky Lab wat zijn geld verdientmet het beveiligen van het net zet niet alleen het onderzoek in een ander daglicht maar helpt ook niet om online informatie een beter imago te geven.

Neem de gegevens van de bewegingscensoren in een tablet, voeg daar een interactieve, 360 graden en 3 dimensionale app aan toe die op basis van die gegevens de verhaallijn en wat je als lezer ziet aanpast en je krijgt content waarin je rond kunt wandelen en zo je eigen versie van die content kunt maken.Dat is wat Apelab heeft gemaakt met IDNA. Het is een van de eerste versies van Spatial Story Telling een techniek die voor creatieve contentmakers letterlijk nieuwe deuren opent. Zie IDNA in actie via de link bij deze Scoop.

De eerste internetgebruikers hadden het al ontdekt, via het net kun je antwoorden vinden op een groot aantal vragen. De vlucht die forums, zelfhulp websites, gebruikersgroepen daarna heeft genomen was niet meer te stuiten. Google heeft dat nu ook ontdekt en is begonnen met Helpouts, daar kun je je vragen over onderwerpen zoals koken, computers en kunst kwijt. Wat je ook kwijt bent is je privacy want Google doet het echt niet om jou te helpen, maar denkt weer een groeiende inkomstenstroom te hebben ontdedakt. Op basis van je vragen of antwoorden weet de gigant waar jouw interesses liggen en oh ja je moet wel een Google account hebben om er van een aantal services gebruik te maken. Ongetwijfeld zullen veel mensen hun weg vinden naar Google Helpouts en veel zullen daar baat bij hebben, het is alleen even slikken als het gaat om je privacy. Als je wilt weten hoe Google daar over denkt en hoe ze zichzelf vrijpleit van elke verantwoordelijkheid moet je de Term of Use maar eens lezen.

Een van de meest ingrijpende veranderingen die Apple in zijn Maverick en iOS 7 operating systemen invoerde was een herstijling van de GUI, gebruikers interface.
Daarmee maakte Apple alle andere OS’en in een slag ouderwets, althans volgens velen. Niet volgens letterontwerper Erik Spiekermand, die vindt vooral de keuze voor Helvetica Neu ‘jeugdige dwaasheid’. Daar kun je over twisten, maar hij heeft wel een punt dat ontwerpers zoals Ivy bij Apple een verantwoording hebben ten opzichte van gebruikers van computer apparatuur en dat anders willen zijn niet het uitgangspunt moet zijn. Zijn verhaal en het interview dat Adobe’s Jeff Veen met hem had kun je lezen via deze link.

Dat WoodWing goed aan de weg timmert als het gaat om multi channel, multi media oplossingen voor grotere uitgeverijen en grafische bedrijven is bij velen bekend. Klanten zoals Elsevier, Axel Springer en Condé Nast prijken trots op de groeiende lijst van gebruikers. Dat het implementeren van complexe systemen zoals WoodWing Enterprise specialistenwerk is, weet ook menig pre-presser, dat is een taak voor bedrijven zoals PubliQare uit Veenendaal,. Dat ze daar goed in zijn bewijst de order van Impresa, Portugal’s grootste uitgever. PubliQare en WoodWing wonnen de order van twee grote internationale concurrenten en scoorden zo een dubbel Nederlands succes. Meer over de mogelijkheden van WoodWing Enterprise vind je hier en informatie over de diensten van PubliQare hier.

De InfoGraphic van de Week laat je zien wat de gevaarlijkste plekken zijn voor een smartphone. Deze InfoGraphic is ook nog op een andere manier ‘informatief”. Hij is gemaakt door Squaretrade, een smartphone en computer verzekeraar, die hiermee op een wel heel effectieve en creatieve manier reclame maakt.

100.000 euro krijgen de Groene Amsterdammer en Vrij Nederland van het Stimuleringsfonds voor de Pers. Voor dat geld gaat Blendle onderzoeken of ze geld kunnen verdienen met het verkopen van digitale losse artikelen. Los van het feit dat Blendle een commercieel bedrijf is dat zelf al via zijn app losse artikelen verkoopt is er nog meer mis met deze subsidie. Het geeft aan dat de gemiddelde nieuwsuitgever geen visie heeft en vooral geen durf. Want als ze dat zouden hebben en als ze er van overtuigd zijn dat ze goede content maken dan zouden ze al lang kleinschalig begonnen zijn om hun artikelen online te verkopen. Want daar is geen 100.000 euro voor nodig, dat kan bijvoorbeeld met een gratis WordPress blog en een gratis webshop plugin en om dat te maken hoef je geen wizzkid te zijn. Reclame daarvoor hoeft ook geen geld te kosten, die kun je als uitgever gratis maken via je eigen papieren uitgave. Hadden ze dat een paar jaar geleden gedaan dan wisten ze nu of er voor hun content een digitale markt is en had het Stimuleringsfonds voor de Pers het geld beter kunnen besteden, bijvoorbeeld om meer jonge journalisten te scholen in onderzoeksjournalisme.

Niet alleen het BlokBoek e-Zine, nu al meer dan 7.000 lezers per maand en +3.000 nieuwsbrieven per week, maar ook journalisten zoals Justin Auciello bewijzen dat de digitalisering van content het opzetten van een nieuwsvoorziening super simpel heeft gemaakt. Justin begon na de Hurricane Irene in 2011 op Facebook een nieuwsvoorziening die uitgegroeid is tot een volwassen medium met meer dan 200.000 actieve volgers op Facebook. Het opzetten van een dergelijke service mag dan eenvoudig zijn, dagelijks content bieden in een frequentie en kwaliteit die lezers aan je bindt is minder eenvoudig. Justin´s grootste probleem is net als voor ons BlokBoek de nieuwsselectie: wat is belangrijk voor je lezers en in het geval van Justin wat is belangrijk voor de samenleving. Dat hij raak schiet kun je opmaken uit het feit de lof die hij nu krijgt van autoriteiten die ook onder de indruk zijn van de betrokkenheid van de Jersey Shore lezers bij het nieuws.

Het wordt steeds gecompliceerde om een succesvol tijdschrift uit te geven. Het gedrukte blad moet niet alleen perfect vormgegeven zijn, relevante content en kwaliteit beeld hebben, perfect gedrukt en afgewerkt worden, maar moet ook onderdeel zijn van een totaalconcept met een online versie, een app en events die aansluiten bij de doelgroep. Dat is wat een modern mediabedrijf ook voor elkaar kan krijgen. De andere succesfactor van Bon Appetit is wat moeilijker. Bon Appetit is eigendom van Condé Nast die om van Bon Appetit een succes te maken kon putten uit een aantal resources. Dat waren de zakelijke en creatieve leiders die kwamen van andere bladen, maar het was vooral de beslissing om een van de andere culinaire bladen uit de Condé Nast stal, Gourmet, te stoppen. Daarmee nam Condé Nast een concurrent uit de markt en dreef het zijn adverteerders naar Bon Appetit. Het helpt ook dat door de combinatie van andere bladen in het Condé Nast portfolio zoals Vogue het eenvoudiger is om advertenties van normaal niet in culinaire bladen adverterende bedrijven zoals Chanel te verwerven. Het succes is dus een diamant met vele facetten, facetten die je als mediabedrijf moet proberen in te vullen. Alleen, zoals Condé Nast, of met goede partners.

Content inzetten om je bedrijf, product, service of missie onder de aandacht te brengen door relevante informatie online te zetten heeft een grote vlucht genomen. Hoe effectief dat is, wie het inzet en hoe dat gebeurt wil onderzoeksbureau Entopic in beeld brengen. Daarvoor heeft het een, hoe kan het ookanders, een online vragenlijst gepubliceerd. Als je die invult dan krijg je gratis de onderzoeksresultaten toegestuurd.

WordPress bouwt langzaam maar gestaag een compleet platform voor contentcreatie en -distributie. Dat doet het door zijn software open te stellen aan ontwikkelaars die extra functionaliteit toevoegen aan het van origine content management systeem, maar ook door kleine bedrijven in te lijven die iets extra’s bieden. Bedrijven zoals Cloudup dat een supersnelle manier bedacht om beelden, foto’s zowel als video’s, op een eenvoudige manier te delen. Als de video van Cloudup, gek genoeg via Vimeo te bekijken, klopt dan kun je verwachten dat binnenkort WordPress sites met een snelle en goedkope manier om bewegende beelden te publiceren worden uitgebreid.

Je kon er op wachten want creativiteit is niet te stoppen, maar nu heeft Stampomatica het eerste tafelpersje gemaakt met onderdelen die op een 3D printer zijn gemaakt.

Het ontwerp is gemaakt door Tecnificio en Lino’s Type letterpress (what is in an name?). Het is nog een simpel ontwerp maar het werkt en het is zeker een voorbode van een hele serie persen die je straks zelf kunt (laten) printen. Leuk idee voor een grafisch museum want wie wil er niet een eigen Boston degel in klein formaat thuis hebben?