Onnodige ophef over Print Pakt
Ophef om een bericht in de Print Pakt-nieuwsbrief. Print Pakt – een niet zo geslaagd initiatief van branchevereniging KVGO om drukwerk te promoten – heeft het gewaagd in een nieuwsbrief iets te schrijven over een digitaal magazine. En dat pikken de drukkers natuurlijk niet. Op Twitter – geen printuiting, toch? – gaan grafici los en ook vakblad Graficus hekelt op hun website – niet in print! – de Print Pakt-misser.
Laatst eenzelfde discussie op Twitter – weer niet via een mailing per post – over online factureren nadat een grafisch bedrijf het in zijn hoofd had gehaald een collega een digitale factuur te sturen. Digitaal! Ontzetting en hoongelach van collega-drukkers op social media. Die rekening blijft voorlopig wel even op de virtuele stapel liggen.
Het zijn achterhoedegevechten van ‘oude’ drukkers die het denken in persvulling maar niet los willen of kunnen laten. Want terwijl wij met z’n allen via smart phones en tablets druk discussiëren over het feit dat we vooral niet online moeten zijn en uitsluitend zouden moeten communiceren via drukwerk, gaat de wereld gewoon door.
Begrijp me goed, ik houd ontzettend van mooi drukwerk. Ik kijk nu al uit naar de kerstkaart van Opmeer, en als ik de keus heb betaal ik graag een paar euro meer voor dat hardgebonden boek met kapitaalbandje. Maar drukwerk heeft definitief een andere plaats in de marketing mix gekregen, of je dat nou leuk vindt of niet. Communicatie anno 2014 is crossmediaal, daar hoort fraai drukwerk ook bij, maar niet in die omvang en oplagen die drukkers van vroeger kenden. Die tijd komt niet meer terug. The future ain’t what it used to be…
4 reacties
Kandidaten gezocht
De trainingen voor 2022 staan gereed. Kijk voor het volledige online aanbod van bestaande- en nieuwe trainingen op de website.
BLOKBOEK.COM EN PRINTMEDIANIEUWS: HET OPTIMALE DOELGROEP BEREIK
dank voor je reactie, Erwin,
ook al zijn we het niet eens, het is een goed inhoudelijke betoog, hoewel je ook zelf uit de bocht vliegt door op de man te spelen en te suggereren dat ik alleen maar zeg dat ik van een mooi gebonden boek houd omdat lezers/klanten zouden meelezen… als ik bang zou zijn voor boze reacties van potentiële adverteerders zou ik deze column toch niet hebben geschreven.
Want dat is het, een column, en daarin hoort overdrijven en in mijn geval cynisme dat jij helaas als ‘stuitend’ opvat. Ik hoop dat grafici die boodschap er uit halen en zich niet beledigd voelen. Want ik sta achter elk woord en blijf van mening dat de grafische branche helemaal niet gebaat is bij promotie van het drukwerk om het drukwerk. Dat werkt niet. De markt vraagt om minder drukwerk, drukwerk dat nut heeft, een functie in combinatie met andere (online) communicatie-uitingen.
Het maken van de nodige omslag binnen grafische bedrijven zal ongetwijfeld zwaar zijn. Alle begrip daarvoor. Ik wens jou en alle andere mooie grafische bedrijven veel succes.
Arthur
Arthur,
Je gaat naar mijn mening net zo kort door de bocht als de reacties op de print pakt email.
Eerst over printpakt.
Print Pakt is natuurlijk een super goed idee dat redelijk dramatisch wordt aangepakt. De aanloop naar de lancering van de website en campagne was een aanfluiting. Een draak van een filmpje, een aftellende klok op het webadres die nadat het aftellen klaar was niet de site onthulde. Er gebeurde niets. Men heeft niet eens het twitter account van printpakt vastgelegd, om nog maar te zwijgen van de youtube pagina… Als print pakt, dan promoot je print met print, en als je vertelt over de balans tussen print en digitaal, zoals de voorzitter van het angstaanjagend slechte filmpje die als trailer fungeerde doet, dan zoek je zelf in je aanpak ook die balans.
En daarmee is de discussie over het vertellen over een digitaal magazine over. Da’s mooi voor de balans.
Wat erger is, is dat hoewel in de trailer wel genoemd, de balans er niet of nauwelijks is in de eigen aanpak. Ik zal hier verder niet ingaan op de verkwisting van mijn contributie. Da’s beter voor de sfeer.
Dan over jouw reactie alhier op boekblok
Kijk Arthur, de licht badinerende ondertoon die doorklinkt als je het hebt over het achterhoedegevecht van oude drukkers hebt is stuitend. Het feit dat je je persen moet vullen is niet meer dan een manier van overleven. De persen heb je, de mensen heb je, het pand heb je en met een beetje pech heb je niets maar heeft de bank of andere financier dat alles voor je. En dus moet je drukken. Drukken om de investering terug te verdienen en het mogelijk maken de koerswijziging in te zetten die iedere drukker echt wel wil. Het is in de stukjesschijvende populatie schijnbaar usance deze populistische toon aan te slaan bij iedere gelegenheid waarin grafici zich afzetten tegen de marginalisering van hun beroepsgroep. Maar dat is net zo kort door de bocht van jou als de reactie van grafici op de mail van print pakt. En oh ja, natuurlijk zeg je nog even dat je gek bent op papier. Dat moet je dan namelijk nog wel even van het hart. Tenslotte kunnen je klanten dit ook nog wel eens lezen.
Over die PDF factuur waar je het in je stukje over had:
Het slaat dus werkelijk nergens op dat je als drukker, pdf bestanden gaat sturen als factuur. Dat is gewoon raar. Een beetje zoiets als een vegetarische slager. Maar als multimediabedrijf met drukpersen durf ik de discussie nog wel aan. Maar dan echt electronisch factureren en geen PDF. Dat heeft NIETS met electronisch factureren te maken. En dan natuurlijk die elektronische factuur iets extra’s meegeven zoals als een link naar een persoonlijke pagina met orderhistorie, mogelijkheid tot herbestelling etc.
Alle reacties op zo’n bericht van printpakt komen volgens mij voort uit de trieste aanpak en uitwerking. Maar hoe triest de aanpak ook is, het geeft direct aan hoe verschrikkelijk moeilijk het is om de plaats van een verdwijnende bedrijfstak zeker te stellen naast een snel ontwikkelend alternatief.
Arthur, jij hebt voor zover ik weet geen bedrijf met 30 man, financieringen op („ouderwetse”) duurzame productiemiddelen en geen bedrijfspand. Dat blijkt uit het gemak waarmee je een groep wegzet in je reactie.
Maar ik ben blij dat je het opschreef. Zo is de discussie levend en kan ik met trots zeggen dat hoe groot de olietanker die een grafisch bedrijf is als het om het bijsturen gaat ook is, wij bij Drukkerij Aeroprint de koers prima hebben weten aan te passen en digitaal en print hand in hand gaan.
Maar dat gaat niet gemakkelijk, zei de oude drukker.
Mooi artikel collega! Heb het met plezier gelezen.
Waar is de tijd gebleven dat drukkers uit liefde voor drukwerk met een 100.000 stratenboek in hun auto navigeerden.