Over de ‘gebreken’ van het menselijk oog

Kleurexpert Norm Uress van MeasureColor schreef een duidelijk artikel op zijn LinkedIn pagina over de ‘gebreken’ van het menselijk. Er kwam een leuke reactie op het artikel van een ene Keith Hoover: Ben Bell vertelde me ooit dat het beste kleureninstrument ter wereld het menselijk oog is – het enige probleem is dat het vastzit aan het menselijk brein.Oordeel zelf.

Het menselijk oog is een opmerkelijk orgaan dat miljoenen kleuren kan onderscheiden, maar het is niet zonder beperkingen. Enkele problemen die het menselijk oog kan hebben bij het beoordelen van kleur zijn:

• Kleurenblindheid: Ongeveer 8% van de mannen en 0,5% van de vrouwen hebben een vorm van kleurenblindheid, wat betekent dat ze moeite hebben met het onderscheiden van bepaalde kleuren. Dit kan het moeilijk maken om onderscheid te maken tussen kleuren die op elkaar lijken, zoals rood en groen.
• Metamerisme: Wanneer twee kleuren die onder één lichtbron hetzelfde lijken, er onder een andere lichtbron anders uitzien, wordt dit metamerisme genoemd. Een rood overhemd kan bijvoorbeeld onder fluorescentielicht een andere tint lijken dan onder natuurlijk zonlicht.
• Kleurvastheid: Kleurvastheid is de neiging van het menselijk oog om kleuren als constant waar te nemen, zelfs wanneer ze onder verschillende lichtomstandigheden worden bekeken. Hierdoor kan een voorwerp afhankelijk van de verlichting een andere kleur lijken te hebben, ook al is de eigenlijke kleur niet veranderd.
• Aanpassing: Het menselijk oog kan zich aanpassen aan een bepaalde kleur, waardoor het andere kleuren anders waarneemt. Als je bijvoorbeeld langere tijd naar een rood voorwerp staart, kun je bij het wegkijken een groen nabeeld zien.
• Subjectiviteit: Kleurwaarneming is subjectief, wat betekent dat verschillende mensen dezelfde kleur verschillend kunnen waarnemen. Dit kan worden beïnvloed door verschillende factoren, zoals leeftijd, geslacht, cultuur en individuele verschillen in kleurwaarneming.