Print belangrijke foto’s zegt Google topman

We mogen niet al onze informatie alleen maar digitaal of online opslaan, zonder de belangrijkste documenten ook te printen. Daar waarschuwt Vint Cerf, een internetpionier en vice topman van Google, voor. “Anders gaan we een verloren generatie, of zelfs een verloren eeuw tegemoet.”

Volgens Cerf zouden miljoenen documenten uit onze generatie verloren gaan voor de generaties die na ons komen. Maar digitaliseren we daarom net niet miljoenen documenten per jaar? Klopt, maar volgens de Amerikaanse internetpionier zou dat net de reden zijn waardoor alle informatie uit onze tijd verloren kan gaan. We staan echt nog maar aan de wieg van de digitale wereld, en standaarden evolueren nog zo enorm snel. Daarom waarschuwt hij in The Guardian: “Als er foto’s zijn die je echt belangrijk vindt, kan je ze maar beter printen.”

“Denk eens aan de gigantische hoeveelheid informatie uit ons dagelijkse leven dat we enkel in digitale vorm opslaan, zoals e-mails, tweets, het volledige wereldwijde web, dan wordt snel duidelijk hoeveel informatie over onze tijdsgeest verloren kan gaan”, zei Cerf. “We willen ons digitale leven toch niet laten wegrotten. Als we dat willen bewaren voor het nageslacht, dan moeten we dat zo doen dat iedereen in de verre toekomst dat kan bekijken.”

Volgens Vint Cerf gaat dat fout. We moeten volgens hem niet denken dat we over duizend jaar nog dezelfde programma’s of types van bestanden gaan gebruiken als nu het geval is. Over duizend jaar zullen we zelfs niet meer over de juiste toestellen of software beschikken om die bestanden te openen, en kan de informatie die we nu online opslaan dus gewoon nooit meer bekeken worden. Terwijl wij de geschiedenis zonder veel problemen konden onderzoeken omdat alles op steen, klei of papier werd geschreven.
Kijk eens naar hoe informatie dertig jaar geleden werd opgeslagen. We bewaarden tekstdocumenten op floppy discs en speelden games op Atari-cartridges. Probeer de bestandstypes op die diskettes nog maar eens te openen, of zo’n Atari-game op te starten. Als je goed zoekt dan zal je de benodigde materialen nog wel vinden, maar makkelijk is het al niet meer. En dat is onze digitale geschiedenis van amper dertig jaar geleden. “Bit rot” noemt Cerf dat, bits en bytes die gewoon wegrotten zonder dat we ze nog kunnen bekijken, afspelen of lezen.

Uiteraard doen historici nu al hun uiterste best om documenten op te slaan voor het nageslacht, en dat op alle mogelijke manieren. Maar veel documenten lijken niet belangrijk te zijn op het moment zelf, maar blijken decennia of eeuwen later pas van groot historisch belang te zijn. Je staat ervan versteld wat we geleerd hebben gewoon dankzij documenten die per toeval werden bewaard. Cerf geeft het voorbeeld van een hergebruikt perkament dat in een 13de-eeuws boek werd aangetroffen. Dat perkament dateerde uit de 3de eeuw voor Christus, en toonde hoe Archimedes nadacht over het idee van oneindigheid en vooruitliep op integralen en differentialen.

Cerf vertelde voorts nog over een project van de prestigieuze Carnegie Mellon-universiteit, waar gewerkt wordt aan een bewaarmiddel voor digitale bestanden. Onderzoeker Mahadev Satyanarayanan maakt er digitale momentopnames van harde schijven terwijl ze verschillende softwareprogramma’s afspelen. Die momentopnames worden dan ingeladen in een computer die de software kan imiteren. Het resultaat: een computer die verouderde bestanden wel kan afspelen. Maar dat alles kan vaak pas nadat je toelating krijgt van de eigenaar van het programma. Bedrijven stoppen er echter vaak mee vooraleer die toelating is verkregen, terwijl ze de patenten doorverkopen, en er zo een web van vertakkingen ontstaat waar niemand nog uit komt.